اقتصاد دیسانتری

«برای آنکه ملتی از پائین ترین سطح بربریت به بالاترین سطح پیشرفت و رونق برسد٬
 تنها مالیات های قابل تحمل ٬ عدالت منصفانه و صلح کافی است » آدام اسمیت (پدر علم اقتصاد)

چند وقت پیش یک پروژه داشتیم که پنج میلیون و هفتصد هزار تومان برای یک ارگان دولتی (اسم نمی برم!) فاکتور شد:

- در زمان پرداخت٬ ۵ درصد مالیات از آن کسر شد (این منهای ۲۵ درصد مالیات بردرآمد سالیانه است)
- در مرحله بعد با توجه به خدماتی بودن قرارداد ۱۵ در صد بیمه از آن کم شد (توی همه کشورها شرکتهای بیمه در کارهای خصوصی سرمایه گذاری می کنند٬ در ایران شرکتهای خصوصی باید سرمایه بیمه را تامین کنند!!)
- هفتصد هزار تومان مدیر بخش به عنوان کارچاق کن!!!!!!! (همان رشوه خودمان) برداشت.
- یک عدد کامپیوتر (چهارصد هزار تومان) به کارمند بخش مالی هدیه داده شد که امور پرداخت را سریعتر انجام دهد.
- مبلغ کل در چندین چک صد و دویست هزار تومانی در طول ۹ ماه پرداخت شد و هنوز هم مقداری از آن در انتظار پرداخت به سر می برد (سود بازار را تومنی چهل تومن حساب فرمایید)

مبلغ حدود دو میلیون تومان دست ما را گرفت که چون سه میلیون به برنامه نویس قول داده بودیم هنوز شرمنده اش هستیم و داریم مابتفاوت را از جیب پرداخت می نماییم!

«برای آنکه ملتی از یک سطح متوسط زندگی به پایین ترین سطح بربریت و کثافت باطنی برسد٬
تنها رشوه ٬ حماقت برنامه ریزان کلان و تنبلی کارکنان کافی است» شایان (قربانی شرایط اقتصاد)