کسی آن بالا

هرچند نوشتن یک شعر بدون ذکر نام شاعر، درست نیست . ولی از این شعر لذتی بردم که حیفم اومد شما رو شریک نکنم. به هرحال من نمی دونم شعر از کیه ، ولی دستش درد نکنه :

رمه ام گم شده است.

شب سنگین بیابان گویا ،

                                  رمه ام را دزدید.

رمه ام - آن همه شعری که برایت گفتم -

ناگهان گم شد و رفت

حرف مردم شد و رفت

چه کسی گفت : "خداوند شبان همه است ،

           و برادرها را تا ته دره سبز ، رهنمون خواهد بود"  ؟

من ، شبان رمهء خود بودم

و کسی آن بالا ،

خود ، شبان من معصوم نبود.

غفلت من ، رمه را از کف داد ،

غفلت او  ، شاید

                  هم از این دست ، مرا

                  هم از این دست ، تو را

                                                رمه را

                                                        همه را