در ستایش صلح

بالین (ارلاندو بلوم)٬ آهنگری روستایی در فرانسه پی می برد که فرزند نامشروع شوالیه معروف سر گادفری (لیام نیسن) است. شوالیه ای که برای کسب مقام از فرانسه به اورشلیم (بیت المقدس) رفته. اورشلیم به اندازه ی کافی مهم و باشکوه شده بود که مسلمانان و مسیحیان بر سر تصاحب این محل برای عبادتگاه با هم درگیر شوند. جنگ آغاز می شود و مبارز افسانه ای مسلمانان (سلادین [مطلب قبلی رو بخونید]) برای گرفتن اورشلیم به منطقه می آید. پادشاه جوان این منطقه٬ بالدوین جوان (ادوارد نورتن) است که بخشی از چهره اش با جزام از بین رفته و همیشه نقابی نقره ای به صورت دارد. پدر٬ بالین را شوالیه می نامد و برای کمک به بالدوین جوان می فرستد. بالین عاشق خواهر بالدوین (اوا گرین) می شود. بالدوین در نبرد تن به تن با سالادین کشته می شود و بالین که جای او را گرفته برای جلوگیری از کشتار بیشتر٬ شهر را به سالادین تسلیم می کند.

ریدلی اسکات نشان داد که در ساخت اپیک تاریخی حرفه ای شده و به خوبی از پس فیلم برآمده است. راجر ابرت در جایی از نقد این فیلم گفته: «وقتی هر دو طرف را از خودت عصبانی می کنی٬ به احتمال مسیر را درست انتخاب کرده ای!» فیلم اسکات (که انصافا بهتر از گلادیاتور از آب در آمده) مصداق همین حرف است؛ فیلمی که هر دو طرف (مسلمانان و مسیحیان) از آن ناراضی هستند. فیلم به جنگ های صلیبی -یکی از خون ریزی های عجیب در تاریخ درگیری دو دین- در جهان می پردازد. جنگ هایی که چندین دهه ادامه داشت (و ظاهرا هنوز هم ادامه خواهد داشت ...)