کارت اعتباری خوردنینگا؟

برنامه موفقی اخیراْ از گروه کودک شبکه دوم سیما پخش می شود به نام فیتیله که به صورت موزیکال و زنده به جای مجری های مرسوم (عزیزم چشمات خراب می شه! برو عقب! عقبتر! و... را که یادتان هست) به اجرای نقشهایی برای بچه ها می پردازند. یکی از بخش های این برنامه قبیله آدمخوارهایی است که در مواجهه با پرفسوری که به جزیره آنها افتاده است مفاهیم دنیای نوین را یاد می گیرند. نکته جالب این است که در آغاز آدمخوارهای جزیره همه چیز را خوردنی فرض می کنند و در اولین مواجهه با هر چیز می خواهند آن را بخورند!!!

این رویکرد!!!! بد جوری من را به یاد نحوه مواجهه برخی فـــــسیلهای این مملکت می اندازد (حالا شما فرض کنید منظورم کارگران معدن است! حتماْ باید اسمشان را بیاورم تا این وبلاگ را تخته کنند و خودمان را تخطئه؟) که در مواجهه با مظاهر تکنولوژی های نوین واکنشهای عجیب و غریب نشان می دهند و ابتدا از در مخالفت در می آیند و شرع تراشی می کنند و گاه آنقدر این کار کش داده می شود که کار از کار می گذرد و بیشتر در باتلاق عقب ماندگی فرو می رویم (جدیدترها که مخالفت با اینترنت و ماهواره و ویدئو را به یاد دارند و قدیمی ترها مخالفت با تلویزیون را و تاریخدانها مخالفت با رادیو و قاشق و چنگال و حتی گوجه فرنگی را در کتبشان ثبت کرده اند)

حالا منظور؟ بله ما تا به حال فکر می کردیم دلیل جا نیفتادن کارت اعتباری در ایران ضعف زیرساخت مخابراتی و بانکی است و ان شاء الله تا ۱۲۰ سال آینده درست می شود که ناگاه چشممان به جمال این لینک روشن شد و تازه دوهزارتومانیمان افتاد که بله!!!! قضیه کلاْ از نظر شرعی مشکل دارد!!!!!

بعد نیزه هایمان را دستمان گرفتیم، دور آتش چرخیدیم و خواندیم:

اعتباری چی چینگا
خوردنینگا؟ بردنینگا؟ شرعیعینگا؟
Credit Card چی بودینگا
خوردنینگا؟ بردنینگا؟ شرعیعینگا؟

پی نوشت: این لینک از یک مهاجر ایرانی در کانادا سیستم کارت اعتباری را خیلی خوب توضیح می دهد. خواندن همه پستهایش را به همه در همه جا توصیه می کنم.