به یاد 18 سالگی !

منحنی قامتم ، قامت ابروی توست 

خط مجانب بر آن ، سلسه گیسوی اوست 

حد رسیدن به او ، مبهم و بی انتهاست 

بازه تعریف دل ، در حرم کوی دوست 

چون عدد یک تویی من همه صفرها 

آن چه که معنی دهد قامت دلجوی توست 

پرتوی خورشید شد مشتق از آن روی تو 

گرمی جان بخش او جزیی از آن خوی توست 

بی تو وجودم بود یک سری واگرا

ناحیه همگراش ، دایره روی توست

"پرفسور هشترودی" 

---

 * با تشکر از دوست گرامی محمدرضا امیری عزیز( ملار ) ، به جهت ارسال شعر