- برادر بزرگ تصمیم گرفت دیگر سینما نباشد.
- واقعاً؟ مسخره می کنی؟ مگر می شود یک هنر را حذف کرد؟
- هنر؟ سینما برانگیزاننده امیال پست انسانی است.
- کدام امیال؟ نگاهی بکن به آن همه فیلم بزرگ تاریخ. تمام آن الهام بخشی ها. آیینه تمام قد بشریت.
- کدام تاریخ؟ کدام الهام بخشی؟ نگاه کن به آن همه همخوابی و خشونت. نگاه کن به کثافتی که به بشر می آموزاند.
- چرا آموزش؟ آیا جز این است که این خود بشر است؟ سینما تنها او را نشان می دهد، همانگونه که هست.
- در دین برادر بزرگ بشر جز این است. بشر تصویری از خداست.
- پس چگونه است که بشر در سرزمین برادر بزرگ در پست ترین حالت بشری به سر می برد؟
- به دلیل آن همه هنر کثیف که از پیش بر ما رسیده است. آیا آنکه به سینما می رود به خدای می اندیشد؟
- یعنی سینما کاملاً هیچ؟
- نه... همسر اجازه دارد برای همسر فیلم بسازد. مشروط به آنکه تنها او ببیند.
- هنر با عرضه شدن است که هنر است. هنری که کسی نبیند یا نشنود به چه کار می آید.
- این تصمیم خداست. او بشر را پست نمی خواهد.
- تصمیم خدا؟ یا برادر بزرگ؟
- برادر بزرگ نماینده خدا در زمین است.
- همین؟ سینما تمام؟
- همین... آه یک چیز دیگر... زنان از این پس اجازه بازی در تئاتر را ندارند.
- مطلقاً؟
- تنها استثنا این است که به تنهایی روی صحنه نروند. باید حداقل یک زن با او همراه باشد. هر حرکتی را دقیقاً مانند هم انجام بدهند.
- این دیگر چیست؟
- درست مثل همخوانی زنان در موسیقی. این همبازی زنان است در تئاتر.
- ....
- چه؟
- هیچ.
جورج اورول مثل اینکه در آن نزدیکی هاست و برادر بزرگ در این نزدیکی ها !
این پست را نوشتم تحت تاثیر احترامی که این کفار به هنر دوم «رقص» می گذارند و ارزشی که برای رامشگری (Choreography) قائلند.
یادم افتاد به کلی این هنر ممنوع شده است در سرزمین مادری. بعد فکر کردم آیا ممکن است این بلا بر سر هنر دیگری بیاید؟
آن وقت دیدم که بلی... به سادگی
.
.
.
فرمود: هر که آمد برو مزیدی کرد تا بدین غایت رسید