بسم الرب المغضوبین
برای روشن شدن افکار عمومی و ترویج فرهنگ سازنده گفتمان بر آن شدم مطلبی در مورد نویسنده
معلوم الحال یکی از روزنامه های سلطنت طلب بدون ذکر نام (ش ا ی ا ن) بنویسم ٬
تا با یاری حق و سربازان گمنام امام زمان چهره این گونه افراد جنایت پیشه بر همگان آشکار شود .
بدیهی است که هدف ما تخریب و توهین به این چنین افراد بی هویت و معلوم الحال نیست و فقط
انجام دین به مردم همیشه در صحنه و غیور است .
نامبرده که سابقه همکاری او با سرویس های اینتجلیس و سیا و موساد و مافیا و القاعده
بر هیچکس پوشیده نیست ٬* چندیست در روزنامه ای که با حمایتهای آمریکا نشر می یابد
مطلب می نویسد و سعی در تشویش اذهان عمومی دارد !
البته مردم همیشه در ضجه ایران با چهره این گونه افراد و خط مشی هایشان
به خوبی آشنا هستند !
این قلم به دست بی دین که جز مشوش کردنه چهره امام و نظام هدفی ندارد
و تمام تلاش وی در جهت ضربه زدن به انقلاب مقدس اسلامی و امام (ره) است چندیست
به نام آزادی و وطن دوستی مطالبی خلاف واقع و دروغ به چاپ می رساند !
از آنجا که تمام مندرجات این مقاله با سند است خواننده عزیز می تواند به ماخد مطالب مراجعه
و از صحت و سقم آنها اطلاع پیدا کند (با ابن که که مردم دلیر ایران همیشه
هرچه را که ما به خوردشان بدهیم قبول می کنند.)
این معاند با شریعت یهودی الاصل بوده و نام اصلی او دایان اسحاق * است و در اسرائیل
در ۱۹۷۸ به دنیا آمده و بعد از بریده شدن ناف ٬ نامبره به عضویت موساد و گروه های ترور
اسرائیل در آمده . در سال ۱۹۸۰ (در دوسالگی) در سیا به مقام مشاور ارشد و در تاریخ ۱۹۷۰
(در ۸- سالگی) به سمت تفنگچی بن لادن رسیده است * ( تمام تاریخ های فوق صحیح است ! )
نامبرده از چهره های منفور مافیا ست و حدود یک تن کوکائین در آخرین سفر او به ایران
ار داخل کفش او ضبط کردید که با وجود تلاش سربازان گمنام امام زمام نامبرده موفق به فرار شد ! *
وی که اکنون در بن بست فکری قرار دارد چند بار دست به خود کشی زده است که آخرین با از
ارتفاع ۵۰۰ متری سقوط کرد ولی از این حادثه جان به در برد ! *
امید است که روزی دست سربازان گمنام به وی رسیده و بتوانند با نرمی ضربات چکمه وی را
به راه راست برگردانند.
ولی ممکن است در اثر حادثه شلیک یک گلوله تصادفی به درک واصل شود .
-------------------------------------
منابع :
* روزنامه خودمون مورخ ۲۰/۳/۸۴
* همان منبع
* همان منبع
.
.
.
الف همیشه غایب
تبریک
به شایان
به خاطر ظرافت کلامش
در روز جشن وصالش
روزی که سرو
و
رود مقدس کنار هم
آزاد می شوند ز حسی به نام من
پیوند می خورند به مجرای سرنوشت
پرواز می کنند چو عنقا به یک بهشت
روزی که آشیانه سبب ساز بودن است
محصول هر ترانه ی
یک دل
سرودن است
روزی که مست مست و
خراب از شعف شوی
از دخمه جدایی و ماتم به در شوی
روزی که او سفیر نجات تو
هم آیتی ز همه نغمه های تو
آید ز مدح زمین عاری ات کند
سرشار مهر ز غم خالی ات کند
آن روز روز میلاد و زادن است
روز تولد روح دو باطن است
فرخنده باد سرا و صفایتان
آکنده باد ز عطرش وفایتان !
تخریب سنگ قبر شاملو
http://www.chn.ir/News/?id=4362§ion=4
http://www.irna.ir/fa/news/view/line-3/8501207502191215.htm
حتی از مرده اش وحشت دارند ؟!
خفته کسی که به حق پرچم دار شعر معاصر امروز در جهان است ٬
و اوست که طلایه دار شکوه اندیشه ای نو و پوینده و اثر گزار حرکتی جاودان .
کج روی های اندیشه کج خردان « تا کجا ؟ تا چند ؟ آه کو بازوی پولادین و کو سرپنجه ایمان ؟ » *
به کدام قصد و غرض ؟ اگر سنگ نوشته ای بر مزارش نباشد از خاطره ها خواهد رفت ؟
یا گمان برده اند جاودان نخواهد ماند ؟ افسوس ...
زبان قاصر از حماقتی و زمان مبهوت از فاجعه ای اینچنین !
«مرگ را دیده ام من/ در دیداری غمناک /من مرگ را به دست سوده ام /من مرگ را زیسته ام/ با آوازی غمناک ، غمناک/ و به عمری سخت دراز و /سخت فرساینده»... **
* سیاووش کسرایی
** احمد شاملو
سرزمین اهورا
هوای گفتن صد نکته در سخن دارد
ببین چه زخم عمیقی به جان و تن دارد
چه بود طالع آن شب ؟ چه دید فرخزاد ؟
چرا سرای اهورا فقط کفن دارد ؟
چه شد ؟چه بر سر او آمد آن شب منحوس
که سر جدا شد ار آن شوکتی که تن دارد
خروش و خیزش دیوان تازی بود ؟
و یا شگرد غریبی که اهرمن دارد ؟
کجا شدند دلیران ؟ به شهسواران گو :
که هر بهیمه دزدی سر وطن دارد
دریغ و درد فرو ریخت شوکت ما
و این شروع غریبی که مام من دارد
هزار سال گذشت و اسیر یک خبطیم
هزار شکوه ناکرده این وطن دارد
وزین سموم نفس کش که سوخت پیکر ما
ببین چه زخم عمیقی به جان و تن دارد ...
الف . همیشه غایب
رقص جنون
بهار بود بر دیواری نوشته شده بود :
«گوسفند زنده با قصاب »
**************
حراج زندگی با مرگ ٬
در مجمر پر های و هوی زمانه
شقاوتی جاهلانه ٬ صادقانه !
مدح سلاخ
به گاهواره طنین نگاه در مسلخ جدایی
تکبیر !
با بوی خون و رقص جنون
عیشتان فزون !
عشق !؟
بر تن برهنه بی شرمت
ناقوس صدای عطشی می زند جرس
استاده بر بلندای لجاجت
نستوه
پر شکوه
پر هوس ...
بکارت عریانی ٬ تن روئینه ای ست
که بر بالینش ٬ تپش هرزه هر دستی را
سرخی گونه ات ٬ فریب حیاست
من در شمارگان کدام اولینم ؟
- دوشیزه بی دریغ معصوم من ! -
امروز در آغوش کدام اولین بر شمارگان من اضافه می کنی ؟
که هنوز ...
کفن بستر بی شرمیت را ترنمی تازه است ...