دروغ ممنوع

امروز سهم من برای وطن  

  یک برگ رای

محکوم میکنیم

' رییس سازمان بسیج اصناف کشور گفت: به‌ منظور حمایت ازمردم مظلوم غزه ، تمام بازارهای کشور صبح دوشنبه ( 25/09/87 ) تا ساعت‎ 10صبح تعطیل خواهد بود. ' 

آخه مرد حسابی ، مگه روزای دیگه ، بازاریها زودتر از ساعت 10 مغازشونو باز میکنن ؟؟؟!!!

در ادامه ، تصویر یکی از بازاریان تهران را می بینید که به صورت سمبلیک ، در حال محکوم کردن جنایات رژیم صهیونیستی در غزه است.

                        

این و آن

نکته :

در لحظاتی که محمود احمدی نژاد ، رییس جمهور زنگبار را بدرقه می کرد،سید محمد خاتمی در هتل استقلال تهران در حال استقبال از کوفی عنان،رومانو پرودی،بندویک،فدریکو مایور،خانم رابینسون ودهها شخصیت علمی وسیاسی از جهان بود.

حالا وقت انست که یکی از ادعاهای اقای احمدی نژاد را به او یادآوری کرد.فراموش نکرده ایم که آقای احمدی نژاد در یک فایل صوتی که در اینترنت منتشر شد، با نادیده گرفتن عزت،واحترامی که ژاک شیراک برای اقای خاتمی قایل شده بود،عینا گفت:«من چند سال قبل صحنه ای در تلویزیون دیدم؛ این غصه اش در دلم ماند... که هنوز هم به طور کامل برطرف نشده است.دیدم مسوولی از ایران رفت در یک کشور اروپایی، رئیس آن کشور بالای پله ها ایستاد. مسوول ما را آن دور پیاده کردند و آن نامرد یک قدم پایین نیامد؛ برای چه؟ برای اینکه خرد کند.من آن شب در تلویزیون دیدم، خیلی غصه ام شد؛ خدا شاهد است، گفتم "ای خدای بزرگ، یک شرایطی فراهم کن که این غم جبران شود".»

آقای احمدی نژاد نیاز به یادآوری وگفتن ونوشتن بسیار نیست. حضور این هم دیپلمات بلندپایه به دعوت سید محمد خاتمی نشانه چیست؟شما در این سه سال چه کسی را به ایران دعوت کرده اید ؟

حالا این ما هستیم که بعد از تحقیرهای بوش، پاپ،مرکل برای بی پاسخ گذاشتن نامه رییس جمهور ایران که شما باشید بند پایانی سخنان شما را تکرار می کنیم که: «ای خدای بزرگ، یک شرایطی فراهم کن که این غم جبران شود.»

ما هم امروز تکرار می کنیم خدایا کمک کن تا  عزت مردم ایران در جهان به مردم برگردد..

متن خبر( ادامه مطلب )

دعا

خدایا !

ماه رمضان را مانند جام جهانی ، هر چهارسال یکبار ، و هر بار در یک کشور قرار بده . ایران را نیز در همان دور مقدماتی ، حذف فرما .

آمین

زندگی خوابها

* بعضی وقتها فکر می کنم دنیای اطراف ما توسط هاله ای احاطه شده که ما نمی بینیمش ولی همه چیزو به هم مرتبط می کنه. یه چیزی مثل هوا ، ولی فراتر از اون ؛ چیزی که فراتر از دنیای ماده ، دنیای ماوراء رو به هم وصل می کنه.
شاید برات پیش اومده که به یکی فکر می کنی، بعد بهت زنگ بزنه ، یا برعکس ، به یکی زنگ بزنی و بگه : دل به دل راه داره . . .
اخیرا دو تا مورد جالب برای من پیش اومد که برات تعریف می کنم : چند روز پیش ، صبح اول وقت تو اداره بودم که یه دفعه این شعر حافظ اومد توی ذهنم : "درد عشقی کشیده ام که مپرس زهر هجری چشیده ام که مپرس"
همینطوری که این شعرو تو ذهنم می خوندم ، دیوان حافظ رو روی کامپیوتر اجرا کردم، دکمه فال رو انتخاب کردم و . . . آره دیگه :
"درد عشقی کشیده ام که مپرس زهر هجری چشیده ام که مپرس
گشته ام در جهان و آخر کار دلبری برگزیده ام که مپرس "

* پریروز – جمعه – باز تو اداره بودم ( به هرحال آخر تیرماهه و ما حسابی سرمون شلوغه ) ، یکی از همکارا با آستینهای بالا زده از جلو اتاقم رد شد ، که بره نماز. سلام کرد و گفت : بفرما. منم گفتم : " تو اگر در تپش باغ ، خدا را دیدی ، همت کن و بگو ماهی ها ، حوضشان بی آب است " اومد تو و گفت : به به طبع شعرم که داری . گفتم مال سهرابه ، میخوای کاملشو بخونی ؟ رفتم سایت آوای آزاد ( http://www.avayeazad.com ) ، این شعر سهراب رو براش آوردم . دیدم لینک صوتی هم داره . کلیک کردم و صدای خسرو شکیبایی دراومد که : " رفته بودم لب حوض ، تا ببینم شاید عکس تنهایی خود را در آب . . . " . همکارم گفت : خسرو شکیبائیه. گفتم آره ، روزی روزگاری . – صدای جالبی داره.
شعرو گوش کرد و رفت نماز. نیم ساعت بعد ، یکی از بچه ها اومد و گفت : خسرو شکیبایی مُرد.

وعده ، وعید ، سراب ، تبلیغات

خیلی وقت بود که حال نوشتن نداشتم. اما سفر محمود احمدی نژاد ،رییس دولت اسلامی، به قم و حرفهای جذابی که زد ، هی قلقلکم میده . مثلا گفته "اگر به یاد داشته باشید برای تصدی وزارت نفت چهار نفر را معرفی کردم؛ اولین نفر برادر حزب‌اللهی و ضد فسادی بود که علیه او شب‌نامه‌ها منتشر کردند. قرار بود برادری در وزارت نفت با فساد و مافیا مقابله کند، اما با شب‌نامه او را متهم به مافیا کردند"

نمیدونم یادتونه یا نه ، اما این "برادر حزب‌اللهی و ضد فساد" ، آقای صادق محصولی ، حامی بزرگ مالی ستادهای انتخاباتی احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری، موقعی که برای وزارت نفت پیشنهاد شد خودش رو در مجلس این طور معرفی کرد : "از فرماندهان سپاه در زمان جنگ بودم که بعد از جنگ به کارهای ساختمانی . . .