خدای رحیم !
چه دلپذیراستاینکه گناهانمان پیدا نیستند
وگرنه مجبور بودیم
هر روز خودمان را پاک بشوییم
شاید هم می بایست زیر باران زندگی می کردیم
و باز دلپذیرو نیکوست اینکه دروغهایمان
شکل مان را دگرگون نمی کنند
چون در اینصورت حتی یک لحظه همدیگر را به یاد نمی آوردیم
خدای رحیم ! تو را به خاطر این همه مهربانی ات سپاس ...
فدریکو گارسیا لورکا
آینده !
ز ترس روزهای بعدتر
روزهای رو به رو
روزهای سردتر
روزهای حال را
ز یاد برده ام
ببین چگونه پیش تر ز مرگ
مرده ام !
"نسرین اوجاقی" - نقل از وبلاگ عاشقانه
اول اردیبهشت ماه جلالی بلبل گوینده بر منابر قضبان
بر رخ گل از نم اوفتاده لآلی همچو عرق بر عذار شاهد غضبان
هرچند که امروز ، روز بزرگداشت حضرت سعدی است ، اما وقتی دل گرفته باشد ، می توان سالروز درگذشت سهراب سپهری را گرامی داشت.
آخر : " بهار جامه سبزی نیست تا هرکسی ، هروقت دلش خواست بر دوش بیفکند"
دلم گرفته
دلم عجیب گرفته است
و هیچ چیز
نه این دقایق خوشبو که روی شاخه نارنج می شود خاموش
نه این صداقت حرفی که در سکوت میان دو برگ این گل شب بوست
نه ، هیچ چیز مرا از هجوم خالی اطراف
نمی رهاند
و فکر میکنم
که این ترنم موزون حزن تا به ابد
شنیده خواهد شد .
در سایه آرامش !
کاش سرم را بردارمو برای هفته ای در گنجه ای بگذارم و قفل کنم
در تاریکی یک گنجه خالی ...
روی شانه هایم
جای سرم چناری بکارم
و برای هفته ای در سایه اش آرام گیرم ...
ناظم حکمت
جوانمردی
مردی به ابراهیم ادهم رسید ،از وی پرسید: ای ابراهیم ! چون می کنی در کار معاش ؟
ابراهیم ادهم پاسخش داد : اگر چیزی رسد شکر کنم و اگر نرسد صبر کنم.
آن مرد ابراهیم را گفت : سگان بلخ نیز همین کنند ، که چون چیزی باشد مراعات کنند و دم جنبانند و اگر نباشد صبر کنند!
ابراهیم ادهم مرد را پرسید : پس شما چگونه کنید؟
آن مرد گفت : اگر ما را چیزی رسد ایثار کنیم ، و اگر نرسد شکر کنیم.
تذکرة الاولیاء
...
بی خود از وسوسه های شب و ...
دلگیر سکوت ٬
می گریزد ز همه مرغ مهاجر شب و روز
می رود تا ته لالایی یک رود صبور
می نشیند به هوای عطش عمق درخت
دل به آغوش نسیم ٬
باد در بال و پرش می لولد ...
شب که تاب غم تنهایی داشت
آسمان را به ستور مه خود وا می داشت
سوز و سرما به سکونش ”هی“ زد
چه به خود آمدنی ...
”وای چه افسون شده ای ست این دنیا !“
غرش ابر به ماه ٬
رقص باد و باران ٬
آسمان در غوغا .
بی رمق بود ولی ...