رنج‌نامه‌ ای به هم‌وطنان

پنجم آبان ماه 1371
  نامه‌ی مرحوم سیرجانی به خطاب به هموطنان

هموطن گرامی

همراه این نامه نسخه ای است از نهمین عریضه ای که بنده ستم رسیده در چهار سال اخیر به محضر مقدس اولیای بزرگوار حکومت اسلامی تقدیم کرده ام، بی آنکه به درک جوابی یا اعلام وصولی نایل آیم.

اگر در ایران، گروه منفعت جوی مردم فریبی حکومت می کردند، تصور آن می رفت که به قصد سرکوب نویسنده بی پشت و پناهی تظلمش را نادیده گیرند. اما در حکومت پاکان و مقدسانی که از مقام و منصب بیزارند و هدفشان خدمت به اسلام است و وجود مبارشکان از آفات قدرت پرستی مبرا، همچو تصوری از محالات است. تنها احتمال ممکن این است که یا ماموران پست در رساندن عرایض بنده کوتاهی کرده اند، یا خدای ناخواسته، در دفاتر محترم سران مملکت، از ریاست جمهوری و رییس قوه قضائیه گرفته تا اعضای شورای نگهبان و مجلس شورای اسلامی، کسانی مانع رسیدن عرایض بنده بوده اند.

این احتمال روز به روز در ذهن بنده قوت بیشتری می گیرد، زیرا ما در کشوری استکباری زندگی نمی کنیم که فرمانروایان بی تقوای قدرت پرستش برای حفظ مسند و ادامه غارت، با وقیحانه ترین دروغها به جنگ حیثیت آزادگان می روند و سرانجام با گلوله ای دهان متظلمان را می دوزند. ما در کشور سنگهای بسته و سگها گسسته نیستیم که همه امکانات تبلیغاتیشان را برای سرکوب رعیت یک لا قبائی به کار می اندازند تا دیگران عبرت گیرند و خاموشی گزیینند.

ما در ام القرای عالم اسلام و زیر لوای حکومت مقدسی زندگانی می کنیم که شعارش حمایت از مظلومان است و رهبر مفترض الطاعه بزرگوارش در اجتماعات مختلف صریحا دم از آزادی مطبوعات می زند و آزادیهای موجود در ایران را بیش از هر کشور دیگری می داند. چونان وجود مقدسی که بر مسند ولایت امر مسلمانان جهان نشسته و کمر به نجات بشریت بسته، محال است با کرداری مخالف گفتار، اختناقی را تجویز و بینوایی را بی اعلام جرم و محاکمه ای محکوم به فراموشی و خاموشی و فراموشی فرماید.

رئیس جمهور محترمی که در آغاز زمامداریش دم از فضایل آزادی زد و اجرای قانون و رفع تبعیضات احتمالی، قطعا نمی تواند از مقوله زمامدارانی باشد که مصداق یقولون ما لا یفعلون اند، و در عین مسئولیتی که پیش خلق و خدا دارد، فریاد ستم رسیدگان را ناشنیده انگارد.

فقیه عالی قدری که در مسند ریاست قوه قضائیه، هم شخصا بر اجرای قانون تاکید کرده، و هم به حکم صر یح رهبر عظیم الشانش باید فریادرس کسانی باشد که " اندک تجاوزی به حقشان چه از ناحیه آحاد مردم، چه از ناحیه مسئولین" شده است، محال است دادخواهی های مکرر بنده به دستش برسد و اقدامی نفرماید.

چون حکومت ما بحمدالله اسلامی است، و سران حکومت صد البته دروغ را، از هر نوع و به هر بهانه و با هر نیتی، از اعاظم معاصی کبیره می دانند و محال است کلمه ای بر خلاف حقیقت بر زبانشان جاری گردد، برای من یقین حاصل شده است که در مسیر عرایضم موانعی بوده است و به دستشان نرسیده. اگر چه سالهای اخیر، بکرات مورد نوازش مدیران فضیلت پرور موسسه کیهان قرار گرفته و با القابی از قبیل: ملحد و کافر و خائن و جاسوس و مداح دربار و عامل استکبار سرافراز گشته ام؛ و با اینکه ریاست محترم این موسسه عظیم مطبوعاتی از مبعوثان مستقیم مقام منیع رهبری است، هرگز بدان مرحله از جنون خود گنده بینی نرسیده ام که تصور کنم سران قدرتمند مملکتی با این عظمت، کمر به کین نویسنده ای بسته باشند که به تصدیق همان جریده شریفه کیهان، در سرتاسر ایران آثارش خواستار و خواننده ای ندارد. بنده وجود ناقابل خود را به مراتب از آن حقرتر می بینم که به نفی و اثبات، حتی یک لحظه فکر مقدس رهبر عظیم الشان مسلمانان سرتاسر جهان را به خود مشغول کرده باشد؛ تا چه رسد بدین که مورد قهر و غضب حضرتشان قرار گرفت باشم و فرمان اعدام تدریجی ام را صادر فرموده باشند.

با این مقدمات، چون وسیله ای برای تقدیم شکایت ندارم، و از طرفی کتابهای چاپ و صحافی شده ام در معرض تلف است، و زیان ناشران سنگین، چاره ای ندیدم جز استمداد از شما هوطنان آزاده حق پرست. اگر شخصا به محضر مبارک مراجع قدرت راهی دارید به حکم وظیفه دینی و اخلاقی و ملی تان عریضه مرا به دستشان برسانید، و اگر ندارید، همت کنید و همین عریضه را تکثیر فرمایید و به دوستان و آشنایانتان بدهید، شاید در جمع آنان جوانمردی پیدا شود و چنین کند.

چون جراید، البته آزاد، جمهوری اسلامی از چاپ نامه و حتی ذکر نام بنده معذورند، هر صاحب همتی که با تکثیر و توزیع این عریضه به من مدد رساند، دعایم در حقش این که فرزندانش هرگز گرفتار ستمی نشوند که برای نجات از آن به استقبال اجل روند.

با احترامها

سعیدی سیرجانی